VII Mistrzostwa Polski w Kolarstwie Szosowym Niepełnosprawnych EDF TOUR 2015

Kolejne złote Mistrzostwa…

W dniach 4-6 września w Rzykach, Andrychowie i Wieprzu odbyły się VII Mistrzostwa Polski w Kolarstwie Szosowym Niepełnosprawnych EDF TOUR 2015. To mój trzeci udział w tej prestiżowej imprezie sportowej. Mistrzostwa z każdym rokiem cieszą się coraz większą popularnością. Udział w niej biorą gwiazdy polskiego kolarstwa – mistrzowie świata i medaliści paraolimpijscy. W tym roku miałem trudne, choć zaszczytne zadanie bronienia tytułu podwójnego mistrza z 2o14 roku, czy się udało? Zapraszam do przeczytania mojej relacji…

Dzień przyjazdu…

3 września wczesnym popołudniem zajechałem do Wadowic, gdzie miałem zakwaterowanie w hotelu „Badura”, który okazał się bardzo fajnym obiektem z miłą obsługa i schludnymi wnętrzami.

Dzień pierwszy…

Jazda indywidualna na czas.

Jazda indywidualna na czas na dystansie 5300 m, połowa pod górę i zjazd do mety. Trasa krótka, ale wymagająca, nie ma miejsca na błędy i zastanawianie się. Dobra rozgrzewka i od startu mocno, mocno i jeszcze mocniej. Po nawrocie dokręcenie do blisko 60 km/h, dobra pozycja aerodynamiczna i zjazd do mety. Tego dnia byłem doskonale dysponowany czułem, że tylko jakiś pech może odebrać mi zwycięstwo i… Jak się wkrótce okazało wygrałem o 23 sekundy. Na takim krótkim odcinku to nie jest mało tym bardziej, że tą przewagę uzyskałem jadąc raczej pod górę niż na zjeździe. Byłem zmęczony, ale szczęśliwy

Jazda indywidualna na czas – wyniki MH5:

1. Piotr Małek – 10:45:57
2. Cezary Król – 11:08:52
3. Bogdan Król – 12:40:30

Dzień drugi…

Kryterium uliczne (wyścig australijski)

Wyścig australijski to konkurencja kolarska, w której całą trasę przejeżdża dwóch zawodników, choć na starcie staje ich wielu. Zawody rozgrywane są na pętli. Na finiszu każdego okrążenia ostatni zawodnik odpada. Wygrywa ostatni, który zostaje na trasie. Wyścig australijski to konkurencja kolarstwa torowego, ale jak widać dość łatwo daje się zaadaptować w terenie.

Pokazowy wyścig niezaliczający się do klasyfikacji Mistrzostw Polski. 700 metrowe pętle po uliczkach Gościnnego Andrychowa. Wystartowało 16 zawodniczek i zawodników. Emocjonujący finisz rozegrałem z Rafałem Szumcem, a emocje naprawdę sięgnęły zenitu, bo… Elektroniczny pomiar pokazał taki sam czas i o zwycięstwie zadecydowało przejrzenie fotokomórki. Gratulacje dla zwycięzcy! Podziękowania dla kibiców i mieszkańców Andrychowa za dopingowanie.

Kryterium uliczne (wyścig australijski) – wyniki MH5 i MH3

1. Rafał Szumiec
2. Piotr Małek
3. Marek Wiśniewski

Dzień trzeci…

Wyścig ze startu wspólnego.

Tradycyjnie trzeciego dnia odbył się wyścig ze startu wspólnego. Niedzielny poranek w Wieprzu przywitał nas nie najlepsza pogodą, deszcz, wiatr i do tego było chłodno. Na starcie wszystkie kategorie w tym i moja MH5. Trasa dosyć wymagająca, start, zakręt, długa prosta i sekwencja podjazdów i technicznych zjazdów – 1 pętla 5,9 km do pokonania 9 pętli. Już pierwszy zakręt okazał się dla niektórych pechowy. Mi się udało, ale już na pierwszych zjazdach poczułem, że coś nie tak jest z moim kołem. Kończąc pierwsza pętlę poprosiłem o przygotowanie zapasowego koła i pojechałem dalej – niestety to była błędna decyzja, trzeba było się zatrzymać, poczekać na koło i je wymienić, bo po dwóch kilometrach moje dotychczasowe koło rozpadło się i… DRAMAT! Jednak w sporcie trzeba mieć też szczęście i ja je mam. Za chwilę jechał Paweł Tęcza, widząc mnie unieruchomionego zatrzymał się. Wiedziałem, że Paweł jechał w dalszej części stawki i walczył o miejsce w okolicach dziesiątego, ja walczyłem o złoto w swojej kategorii, dlatego zapytałem czy pożyczy mi swoje koło, znając sytuację zgodził się, a sam poczekał na dowóz drugiego koła… Przy pomocy asystenta Kadry Narodowej szybko wymieniliśmy koło i ruszyłem do przodu po upragniony złoty medal.

Wyścig ze startu wspólnego – wyniki MH5:

1. Piotr Małek
2. Cezary Król
3. Patryk Chmielowiec

Postawa Pawła zasługuje na wyróżnienie, takie zachowania fair play młodych zawodników, są godne naśladowania i jestem pewny, że kiedyś dobro do Pawła wróci. Paweł dostał nagrodę fair play, a ode mnie rzecz dla mnie bardzo cenną, koszulkę Mistrza Polski 2015, która tak ciężko było wywalczyć, a która będzie Pawłowi przypominała o jego szlachetnym zachowaniu i jest dobrym prognostykiem na przyszłość, bo życzę Pawłowi, aby sam kiedyś taka koszulkę wywalczył.

PAWEŁ… Serdecznie dziękuję i obiecuję, że nigdy nie zapomnę tego, co dla mnie zrobiłeś, jesteś wielki!

Podsumowanie…

Przez całe Mistrzostwa towarzyszyły mi słowa Justyny Steczkowskiej z jej ostatniego kawałka pt. „Leć” – fragment…

„(…) Po drabinie myśli wspinaj się do gwiazd

Leć! Tak wysoko jak się da, grubą rybę świata złap
Nie zatrzymuj się, nie obawiaj się, nie bój się
Leć, leć… (…)”

I poleciałem… Obroniłem dwa tytuły Mistrza Polski z zeszłego roku i jestem bardzo szczęśliwy. Ciężka praca na treningach, przejechanych tysiące kilometrów po raz kolejny przyniosły wymierny efekt, spełniłem kolejne marzenia. Wszystko to utwierdza mnie w tym, że warto, że trzeba, nie tylko dla siebie, ale i dla innych i motywuje do dalszej pracy i pokonywania kolejnych barier.

Dziękuję organizatorom za Mistrzostw Polski w Kolarstwie Szosowym Niepełnosprawnych EDF TOUR 2015. Organizacja, przyszykowanie tras, baza mieszkaniowa i wprowadzenie pomiaru elektronicznego sprowadziło imprezę do normalnych standardów w XXI wieku.

Chciałem też serdecznie podziękować Wszystkim zawodnikom za wspólną rywalizację, a kibicom, którzy licznie zgromadzeni na trasach wspierali nas w walce z samymi sobą, bo bywało, że tylko dzięki okrzykom DAWAJ! DAWAJ! Pokonywałem trudny podjazd, czy kolejne kilometry trasy, jeszcze raz serdecznie dziękuję i do zobaczenia za rok…